Yar...
Umutların bir vakti var
Ruhundan beslenmedikçe neye yarar
Kalbin inkişaf ve inşirah için şevk ve azmine bakar
Sılaya hasret sinende sönmeyen ne suhuletli ve ülfetli ar
Niçin sessizce gözlerin akar, gecenin bir vaktinde kalbin konuşmaya başlar
Divana durunca dünya senden kopar, ruhun yücelir, umutların yeşerir, söyle kim anlar
Ah yar, o nasıl bir sevda ve aşk ki sürur ve hazzıyla içimizde yaşar, nar ne müjdeler zerk eden Nevbahar
Haydi, durma, bir an olsun vehme kapılma, gün yüzüne hasret ne kadar ümitlerin kalmışsa hakkıyla yaşa...


Mustafa Cilasun