Artık...
Ağlama
Ne olur ağlama anne
Biliyorum acımız çok büyük
Ne yapsak
Çaresiziz ve kimsesiziz
Sen bize umut ol, babamsız
Korkularından emin ol
Yanımda dur
Metanetini koru
Sabretmekten başka çare mi var
Bir kader, bir ömür, bir vakit
Ne zaman bitecek
Sırrı hikmetini söyle kim bilir
Her rızk sahibine koşar
Can onu bulmak için
Akıl ve azimle
Düşünmeye başlar
Nasipse hak doğar
Gel sil gözyaşlarını
Sarıl bana, babamın ve senin
Muradın olan oğlunun umutlarına,
Babamın gözünü arkada bırakmayacağım
O gülen gözleriyle
Sana nasıl bakarsa
O hassasiyetle sana hürmet
Ve samimiyette asla kusur etmeyeceğim
Artık bana çocuk gibi bakma anne
Ben babamın acısıyla büyüdüm
İliklerime kadar titredim
Ve senin mahzun halini düşündüm...

Mustafa Cilasun