Ey can...
Niçin mahzun bakarsın
Kürsüleri işgal edenleri ne sanırsın
Sıfat ve makamına güvenenleri adam yerine koyarsın
Her türlü takiye ve riyakarlıklarını niçin ruhi lekeler saymazsın
Enaniyet ve tekebbür içinde bulunmalarını hala hak olarak tanırsın
Derin ve maksadını aşan yapılanmaları dün olmuş gibi bana hatırlatırsın
İnsan hangi meşrepten olursa olsun, ömürlük imtihana tabiidir, yanıltan nefsidir
Aklı ve iradesi maslahatı gözetirse azimetten arileşir, marifet ve ihsana o an muhaliftir
Kaybedenler rakipleridir, kendilerini öyle teskin etmeyi becerir ve fakat ruhu ve kalbi ne kadar figan içindedir...

Mustafa CİLASUN