Yar…
Her lahza
Haber veriyor
Nefesin kudreti kesiliyor
Ruhum tenden çıkmak istiyor
Kalbimi haşyet içinde endişeye sevk ediyor

Çok görme
Hassasiyetten yoksun halimi
Asabiyete meyyal celalimi, hadsizliğimi
İlim, irfandan uzak, nadanlaşan aciz sinemi
Seni anlayamayan bu kalbimi, basiretsizliğimi
Nasibine ben çıktım, kim bilir ne kadar umutluydun

Kimi vehimler
Sezgilere tahakküm eden zanlar
Hüsnühali tarumar eden zehaplar hiç bitmedi
Sevgi ve muhabbet başka nefesi mahkûmun eyledi
Elindekine tahakküm etmek, hayat felsefen olmuştu
Sabır ve sukut etmek gönlü seçene, ruhu tercih edenindi

Oysa
Seni anlamalıydım
İçine düştüğün açmazdan kurtarmalıydım
Şefkat ve muhabbeti en kalbi manada sunmalıydım
Ama başaramadım, hayat meşgalesiyle uğraşmaktaydım
Senin beklentilerine, güvenine istediğin gibi layık olamadım

Ben
Ne kadar sosyalleşsem
Sen o nispette içine kapanıktın
Cemiyet içine çıkmaktan pek hoşlanmazdın
Her okuduğum kitaba kuşkuyla bakar, radyoyu kapatırdın
Dinlediğim şarkılara dahi müdahale etmekten hiç kaçınmazdın

Belki
Kazandığını sanırdın
Beni yalnızlığın rıhtımına atardın
Bir fanus içinde yaşamaya adanmış zavallıydın
Bir hayatı acımasızca nihayetlendirdin, yaşarken yıktın
Kendi zan ve zehaplarına sığınarak, muhabbetle hiç yaşatmadın

Mustafa CİLASUN