Yar…
Gel ülfet eyleme
Heves için nafile yere inleme
Umutları hazana bırakıp figan etme
Hakikat şerabından içmeyi geciktirme
Her canın nasibi vardır, o bir sırrı aşktır
Sevdasına meftun oldun bir bak nasıl candır
Yanan sine mi yoksa arzudan nükseden harmıdır
Ar, kime lazımdır, mizan en yakın için vicdandır
Akıl ve irade sahibi için yazılan bir kitap vardır
Bizzat iradesini kullanarak yaratılmış olanlardır
Yoksa dert ve cefa ne kadar anlamlıdır, zafiyet hebadır
Ne mahın ve ne de semayı aydınlatan suskun anların
On sekiz bin âlemin muhtaç olduğu o ulvi sevdanın
Türabı ol, onun halinde kaybol, aşka adanmış nur ol
Bir bak Mezopotamya ya her yer kan gölü, acı ve ıstırap
Sevgi ve muhabbet adına ne kalmış solgun umutlar ne soğuk
El açan, derdini unutan, ayalinden olan sanki kayıp bir soluk
Ümmetin derdi derdimiz olmalı, gamı sinemizi kuşatmalı
Yoksa bahaneler ve tutkuların girdabında mı nefes boğulmalı…
Mustafa CİLASUN