Artık yorgun düşmüştüm
Azim noktasında yenilmiştim, geriye çekilmiştim
Direnmek adına, hoş görü nazarında, bizarlaşan bir halin meftunuydum
Nereye elimi attımsa, hizmet kervanına büyük bir umutla katıldımsa da usanmıştım



Anlayamadığım bir hastalık vardı
Şeklen Müslüman olmak, ne derler için adanmak kardı
Ne kadar nüfus edinirsen, sabah, akşam davetlere gidersen hatırın sayılırdı
Kapına gelen, yardım bekleyen, yurt yaptıracağım diyen, teberru için kapı aşındıran ihsandı



Ne kadar enteresandı, bir gamdı
İçimde derlediğim figandı, sessiz çığlık adına feryattı
Varlık adına hükme bürünen, etrafında hazır kıta duranlarla öğünen yardı
Tevazuu halinden ne kadar uzaktı, makam arabası en ala markaydı, gerdan sarkıktı



Nerden bulurlar, nasıl inanırlar
Safahat içinde yaşadıkları halde hala çok yakınlar
Evlenecek olanlar, kız arayanlar, erkek adaylar onlar tarafından haktı
Şayet nüfus sahibi bir nefes tarafından tavsiye edilmişse, mesele kuşkusuz tamamdı



Resimler marifetiyle tanınan hak
Görücü usulüne ne kadar fark atar fark, konuşmak yasak
Rıza gösterilecek, anne, baba teslim olarak takdir edecek, iki can sonra konuşacak
Hissiyatmış, nazarmış, empati, sinerji ne kadar tuhaf anlaşılan beyanmış, kalp ısınacakmış



Sevdası olan bir yürek ne yapsın
Hangi kapıyı gönül rızasıyla çalsın, bir umut arasın
İnsan olmak bakımından akıl ve izanını ortaya koyarak hakka ulaşsın
“Sultanım benim için bakıyor” diye teslim olan akıl eiradeye, hangi değerle bağlansın



İnsanlararık fark etmeli
Kültür dinini olarak ikame edilen halden vazgeçmeli
Aklını ve muhakemesini yalnızca hakikat uğruna hasredip, ihsana bürünmeli
Nefsi olan her maslahatı seçecek kadar ehilleşmeli, bilgi ve marifet için azmedip öğrenmeli



Mustafa CİLASUN