Hiç ağlatmasan, yüreği dağlamayı unuttursan
Sinede korlaşan firkati hatırlasan, suskun mecali artık bıraksan
Ruhunun hicran damlalarıyla barışsan, sine-i süruru en müşfik haliyle yaşassan
Sabır testisini kırmadan, umudu kurutmadan, melali usandırmadan, gönül lisanımı anlasan

Nasıl sitem ederim sana, gönül hicranda olsada
Bakamam mehtaba, beni benden alan vuslatın sessiz ve şevksiz edasına
Nazarımı saklarım, kimi görsem temaşa etmekten korkarım, sukunetin bağrına sığınırım
Figan eden kuşun, kanadı kırık mı acaba, boynu bükük dervişin gönül şirazesi yanık mı sula edemem

Segah şarkılar bir başka tesir ediyor yüreğime
Tambur alıp götürüyor hicranın eşşiz senasına, sabır kanaat zerkediyor halime
Lahza ne kadar mücerret, hülyalar ahenge bürünüyor, umut kalbimi bereketlendiriyor
Ruhum hiç ses etmese, hazan her vakit sineme refakat etse, hüzün yumağı yinede sürur veriyor

Edebiyattan pek anlamam, şiiri hiç yazamam
Ehl i kalem olan ariflerin huzuruna çıkamam, sadece gönlüme düşeni yazarım
Ömür muvazenem adam olmaya namzet olsun diye çabalarım, mizan sahnesini kat a unutamam
Gönül aşkka adanmalı, sevdasıyla yanmlı, her çilede gizlenen hikmeti muhabbetle kuçaklamalı

Mustafa CİLASUN