kötü insanların türküleri yoktur
bense duvara asılmış bir sazım
yok mudur iyilik yapacak birileri
her daim dokunacak bana elleri
çalsın kalbimi türkü olayım diline
aşkımızı duyursun uzak yerlere
yüreğime dokunsun sözleri elleri
vursun saza söze ah ederek beni
söz versin kendini ateşe atarak
bırakmam seni deyip ağlayarak
yüreğimi yaksın yanık türkülerle
çıksın dudağından sözler habire
bir kez desin ne olursun gitme
ondan sonra sussun dili ebediyen
yürek acılarım dolanırken diline
türkü gibi haykırsın beni kendine
hissetsin yakından duygularımı
anlasın kırık bir saza acı bir söze
nasıl dönüştüğümü ey sevgili