Seviyorum seni. Uçsuz bucaksız bir nehir gibi sana akıyorum. Gülüşlerini gördükçe çağlıyor umutlarım. İçimdeki tüm acılar eriyor. Uçurumun kenarında nefes alırken sana tutunuyorum. Hayata sımsıkı sarılıyorum. Baharlar daha güzel her çiçekte senin güzelliğini görüyorum. Karanlıkta boğulurken şimdi yıldızlara gülüyorum çocuksu yüzümle beraber.
Her gülüşünde içimde baharlar nazlı bir gelin gibi diziliyor gözbebeklerime. Sürgün yemiş turnalar gökkuşağıyla dans ediyor. Nisan yağmurları ıslatmıyor kirpiklerimi. Baktığım her yerde hayalin canlanıyor. Bir an üşürsem hayallerine dalmak yetiyor. Gözlerinde bestelenmiş türkülerle yollara düşüyorum. Sana koşuyor yüreğim. Yokluğunda kanayan dudaklarımda gelincikler açıyor. Her nefesini bahar, her gülüşünü bir ömür biliyorum.
Gün eteklerini toplayıp şehrimi terk ederken, gecenin karanlığını aydınlatacak yüreğine yalın ayak koşuyorum. Şehrin bozkırlarında filizlenen iğde dallarını toplayıp avuçlarından mutluluk içmeye geliyorum. Akşam kızıllığı düşerken şehre seni hayal ediyorum. Rüzgarı arkama alıp sana koşarken seni fısıldıyorum güllerin yüreklerine. Susamış kuşlara biriktirdiğim gözyaşlarımı sunuyorum. Dualarını alıyorum yetim kuşların. Sana kavuşmanın verdiği heyecandan alnımdan terler damlıyor toprağın yüreğine. Dilimde mutluluk yağmurlarında bestelenmiş türkülerle sana yürüyorum. Ellerimde yeni koparılmış papatyalar. Dizlerinde göz kapaklarımı ve yorgun düşen yüreğimi dinlendirmeye geliyorum.


ADEM İLBOĞA