Bugün kar yağıyor. Hava çoktan kararmış. Ben yine sahile oturmuşum, sigaramı yakıyorum ve bir duman alıyorum. İçimi ısıttığına inanıyorum. Sadece ellerim üşüyor, fakat sebebi soğuk değil, ısının yokluğu. Deniz orta derecede dalgalı. Arada bir sahile tokat atıyor dalgalar. Karşıdaki ışıklar göz kısığı gibi gizleniyor kardan. Ama yine de görüyorum. Bir duman daha alıyorum. Üflerken içimden kelimeler çıkıyor sanki. Yüklemsiz, sadece özneli kelimeler. Ara ara değiştiriyorum ellerim eşit soğusun diye sigarayı. İnsanlar geçiyor önümden, kimisi göz ucuyla bana bakıyor, kimisi geç kalmış gidecekleri yerlere. Göz ucuyla süzüyorlar. Birşeyler düşünüyormuş gibi görünüyorlar. Aldırmıyorun insanların ne düşündüklerine. Bir duman daha. Hafif rüzgar esiyor, biraz da soğuk. Ayaz, kuru bir soğuk, kardan olsa gerek. O da sigaramı bitirmeye odaklanmış. Estikçe rüzgar, sigaramın koru ışıldıyor. Bir hamle yapıp tekrar duman alıyorum. Kar iyice kendini gösteriyor lapa lapa. Gözümün ucundan inen o beyaz nimet. Ellerim soğuk fakat yine de kar tanesini eritmeye yetiyor. Aklıma önceki karlı geceler geliyor. Çocukluğum geliyor kardan adama atkı dolamaya çalışırken. Çocuk aklı işte, zaten soğukla kendini var etmeye çalışan bir varlığı ısıtma çabası. Bilinçaltıma öyle işlenmiş. Bir duman daha. Varlığını soğuk olmaya borçlu bir şeyi neden ısıtırsın. Katil misin sen? Elime bir kar tanesi düşüyor, ben devam ediyorum düşünmeye. Ve bir duman daha. Evet katilim ben. Çok kez bitirdim bazı şeyleri. Yere bakıyorum, eriyen sular akıyor önümden. Sağ köşeden bir ses duyuyorum. Gizlice bakıyorum. Beyaz bir kedi sanki yalnızlığımı farkedipte yanıma geldiğini sanıyorum. Başını okşuyorum, seviyorum anlayacağın. Kedileri severim. Birkaç kez kendine dokunmama izin veriyor. Sonra gidiyor. Yanılmışım, onu bana çeken yalnızlığım değil, benden birşeyler umduğuydu. Bir duman daha. Bu sefer ki daha sert oluyor. Sigaramın korundan çıkan çıtırtı seslerini duyuyorum. Kedinin arkasından bakakalıyorum. Umut kedide de var işte. Ama onun umut ettiği şeyler daha küçük insana göre. Umut kediyi yaşatmaz belki ama insanı yaşatan en büyük şey olduğuna inanıyorum. Bir duman daha alıyorum, göz ucumla kesiyorum sigaramı. Az kalmış. Daha yeni farkediyorum arkamdan gelen müziği. Salaş, sıcak bir kitapçıdan çıktığını farkediyorum . Erkin Koray’ ın Öyle Bir Geçer Zaman ki adlı parçası çalıyor. Tebessüm ediyorum , sigaramdan son dumanı alırken. Yere atıyorum ve ayağımın ucuyla eziyorum izmariti. Yaşamış olduğum bunca zamanı ezdiğim gibi.