Bu dünya alemi çok fazla korkutucu bir alem! Zaten anamızın karnından çıktığımızda bunu hepten biliyoruz.

Bu aleme doğduktan sonra şunu anlaman icab eder. Mum alevindeki gölgen gibidir korku: Onu görüp anlamaya çalıştıkça, muma yaklaştıkça büyür. Ona sırtını dönersin, onu yok sayarsın, ona rağmen yürüyüp gidersin, işte o zaman küçülür. Ben o mum alevinin üstüne çok gittim birader, ben o alevi çok tecrübe ettim. Ama yok, korku dediğin meret, sana kesilmiş bir ceza gibi peşin sıra gelir. Kendime çok sordum, Allah bu korku meretini insanın bünyesine neden koymuş, bu cezayı neden kesmiş yani bize? Neden biliyor musun, ümit etmenin tadı çıksın diye. Bir de bizden başka olanları anlayalım diye. Çünkü ben seninle ne kadar ayrı olursam olayım, korkularımız bizi aynılaştırır.

Peki,

Sizin en büyük korkunuz nedir?