Kar yağıyor ayak izlerinin ardından
Ben üşüyorum.
Daha önce sanki bana uzak kalmamışsın gibi
Şimdi her zamankinden çok farklı özlüyorum.


Bir kar düşüyor yollarına , bir ben
Bazen sıramı şaşırıyorum.
Öyle bir geliyorsunki zamansızca aklıma
Korkuyorum.
Yinede dayanamayıp papatya kokuna
Lapa lapa düşüyorum
Çaresizce yollarına .


Yokluğun uzadıkça ;
İstemeden izlerini
Kapatıp örtüyorum.
Hasretin acısı öyle bir vuruyorki
Tutamayıp kendimi tipiye dönüyorum
Bitmeyen gecelerde buz tutuyorum.
Daha önce hiç poyraz esmemişcesine yüreğimde
Şimdi herzamankinden çok üşüyorum.