Ayakları yalın sırtı çıplaktı
Üstelik karnı da açtı
Titriyordu soğuktan ve açlıktan
İlerideki fırından
Geliyordu burnuna
Burcu, burcu kokusu ekmeğin
Tam fırının önünde durdu
Midesindeki açlığın kazıntısına
Artık tahammülü yoktu
Yaklaştı fırına
Baktı uzun, uzun ekmeklere
Kokusunu çekti içine derin, derin
Parasızlığını düşündü acı, acı
Uzattı elini kaptı somunu
Son gücünü harcadı bacaklarında
Kaçtı kaça bildiğince
Arkasından koştular
Yakalayın, bırakmayın hırsızı diye
Şimdi hapis hanede
Dört duvar arasında
Bir ileri bir geri gezerken
En büyük üzüntüsü
Kapıp ta kaçtığı ekmeği
Yiyemeden yakalanışı

               Özcan NEVRES