Aşk ile Düş Arasında

Uzak geçmişte, Düşlerin Otağı kurulmuştu,
Yaşlı bir Kağan, düşlere dalmıştı, derinlere,
Öylece düşünüyordu, varlığın gizemini içinde,
Sayıklıyordu hiç duymadığı, bilmediği sözcükleri,
Aşk ile Düş arasında bir gerçek arıyordu sessizce,
Yörüngeler buluyordu, kendisi de yükseliyordu,
Git gide yaklaşıyordu uzaklıklara, mesâfelerden öte,
Uyanıyordu düşlerin kapılarını açan periler, sevgiyle,
Lâcivertten turkuaza dönen renkleri seyredalıyordu,
Alâîmisâmâ rengârenk dönüşüyordu sonsuluğa delice,
Gözleri nemleniyordu kimi zaman, ışıldıyordu gözyaşları,
Yılların ağarttığı sakallarında geçmişin izleri vardı sanki
Saçları uzundu Bilge’nin, rüzgârla savrulurdu hayalleri,
Saf sevginin huzuruyla yaşayan ve hep bunu anlatan kalbi,
Hızlanıyordu kimi zaman, çırpınıyordu uçamayan kelebek gibi,
Taşlara yazıyordu bu şiiri, yüreğindeki sevda ile düşlüyordu,
Gözleri yavaşça kapandı ve sonsuzluğu bıraktı geriye, düşlerini!

Mustafa Kemal İzgi