Kavramlar arasında sürgitlerde ve süregelişlerde,
Uzaklaşıyorum kalabalıkların dalkavuk gürültülerinden,
Şiirlerde ahengin daha naif olacağı anlara yolcuyum,
Uyanıyorum düşsel çağrışımlara, gönülden savruluyorum...

Gönüllerle göğün karıştığı yerde, kor düğümler çözüyorum,
Yandıkça yanıyor içim, bir yudum umuda hasret, susuyorum,
Susadıkça birleşiyor denizler yıldızlarla, şarkımı söylüyorum,
Güllerle bülbüller koklaşırken hüzün diyarında, bekliyorum...

İlhamıyla günışığının, hüseyn-i selamın ve özgür şiirlerin,
Kalbimin odacıklarında kanayan bir yara, içsel çağlayışlar,
Pınarlar, okyanuslar gibi gönlümde süzülen acılar, acılar!
Susma, sen de yaz gökyüzüne bir şiir, belki acın diner...

Usulca bir iz daha bırakırsın paramparça dünyaya,
İzlere dönüşsün diye, maneviyatı sararsın yarasına,
Tutuşur mu bilinmez, derinden sevdalar kavuşmalara,
Heyelan olur, sel sele gider içimde, hasret derler adına!

Acılarımın cenazesi kalkar, avuçlarında dualarım,
Göksemaya açarsın ellerini, hakikate yankılarım,
Karışır dinginlerine denizin, ah o derin arayışlarım,
Canımın közü yanar, acıtır varlığımı haykırışlarım...

Yakma meş'aleleri bensiz, içim yanıyor, yelkenlerim,
Volkanlarla tutuşuyor, bırak zehirden kadehleri,
Acıyor diyorum, acıyor kederim, hüznüm, nefesim!
Al sesini, nefesimden, gündoğumlarında bekle beni...

Bir sabah ışırken maneviyat ruhuna, koş gökkuşağına,
Dilerim bir gün ulaşırsın sende kendinden ayyuka!
Yer sarsıldığında, sema döküldüğünde pişman olmazsın,
Yörüngesinde dönüşürken sonsuzluğa düşler, aşıksın!

Aşık olmak dilde değil gönülde, denizlerde, okyanuslarda,
Gel götür beni bilmediğim yarınlara, gönülkuşağımda,
Tut gökkubbenin ahenginden, dualara, şiirlere ulaştığında,
Çağır beni, yak altını semaverin, mavilerde demle, sonsuzda!

Cennet çayının etrafında, çimenlere uzanmak delice,
Hakk-ı Diyar'a ulaşmak, sarsılsak da sancılarla iç içe,
Bitecek bu! diye inanmak günışığına, düşlerden öte,
Seyr-i alemin derinlikleriyle yazmak şiirleri, hislerce...

Yıkılışlar, sonsuza tükenişler, yangınlar, tufanlar bittiğinde,
Ellerimiz birleştiğinde düşlerimizle, hakikate ulaşınca yine,
Sonsuz olacak hakikat, soyutlanacak kırıklardan, sessizce,
Susuşların düşlere dönüşecek, şiir son bulmayacak...

Nihayet, dediğini duyar gibiyim sevincim, cennetim,
Oysa kolay kolay kurtulamaz şiirlerimden karanlıklar,
Kaçacaklar, ben kaçtıkça, onlar da benden uzaklar,
Biz uzaklaştıkça, hakikatin nuru yaklaşacak, anlayacaklar!

Mustafa Kemal İZGİ
29 Temmuz 2012 Pazar / 13:00