kış ve elimde sıcak çayım.
cama çarpıp düşen yağmur damlalarının
süzülmesini seyrederek
mumların eriyişiyle elime damlamasıyla
hissettiğim acı.. ve gerçekten
beynimi kemiren sorular.
nereye gidiceğimi bilmememin acısı büyüktür belki
belki de olmadığım bulutların üzerinden
inmemin vakti gelmiştir artık
çıkışı aramak yerine oturup bir sigara yakmayı denemeliyim
ya da aradığım soruları cevapsız bırakmak ve
aldatıldığımın acısını içimde yaşamayı devam ettirmeliyim
bitmiş çay bardağımın içini göz damlalarım doldurmasını
izlemeliyim bir süre
anladım bir kışım da böyle geçecek