biz şarap içiyorduk dalgalara bakıp
tıpkı söz verdiğimiz gibi

arp melodisiyle başladığında her şey
cennet
sade itaatkara vaaddi
iç susuşa altı yıl vardı daha

onyedi yaşında bir güzel kız çocuğuna
içinden söküp
bir güzel bebek hediye ettiler
bazen iki güzelin bir çirkin ettiğini
o gün dahi görmediler

ilk matem elbisesinin beyaz yakası iliklendiğinde bebeğin
pınar taşını kırmış
kaşını kaldırmış
mavi akmaktaydı her yana

onun köpüklü teni
tanrı biliyor ya
ayaklarımızı ıslatıyordu
arp çalıyor, biz sarhoş olmuyorduk

şiddetle kazanılan kurdeleler matemi kaldırmıyor asla,
her gün sevda karası
her gün bebeksi bir aşkın
kanlı yarası
iç susuşa ayna tutuyordu
gözbebekleri ışıkla büyümeyen her çocuk
cebren büyütülüyordu

bir yerlerde arp çalıyor
içi susmuş bir ülkenin çocuklarının ceplerinde bomba arayanlar
amorf kalpler çizili kırışık kağıtlara rastlıyorlardı
o kağıtların bazılarında
benim adım yazıyordu

ben o çocuk oluyordum
adımda ne harf varsa kırılıyordu

oysa kırbacın aşık ıslahında kullanılmasına çok vardı daha

aylardan biri
uydu olmaktan usanmıştı
haziran diyesimiz vardı ona
şarap sofrasında saygıyla eğildik
ki
kendi çevresinde dönebileceğine inanmış herkesin
ayaklarını öperdik
haziran, güneşine döndüğünde yüzünü
yörüngesini yitirdi
kabesini yitiren her mümin gibi
o da mecnuna döndü

haziran boyu arp çalmışlardı
onun güneşine her dönüşü
içinde cenneti
işte bundan saklardı

adım artık iddia konusuydu

arp çalıyordu
yarenlerimin hayatlarına dökülmüş asit oluyordum
bir yer eriyordu
bu kadar acımasam
eridiğime yemin dahi ederdim
eriyen ilk iç susuşumdu

aynaya ne vakit baksam
muşmulayla karşılaştığımı sandım
ki herkes bilir
muşmula kimsenin en sevdiği değildir
bulmacalar da olmasa
adı akla zor gelir

şekerliğe konmuş bin damarlı biber
terzinin kesmeyen makası
tül delmeyen kör iğnesiyim
klaranın arnavut odunu
tutuşmayan
kış kentinde yanmayan
için için kül olan
kristinin elinde patlayan bombayım
utanıyorum
şimdi her yan kan revan
her yan sus

arp çalıyor halâ
itaatkara cennet vaaddi
ben ne isyanım
ne insan
önce şiir olmaya çalıştıysam da
kirpiğim kaşım hep hayal