ten solmakta,kalp nasıl bağladı,döküldü saçlar,
mevsimlerden sonbahar,günlerden gençlikertesi
güneş batmakta,hava karardı,yine geldi akşamlar
duyulan yegane çıtırtı ayak sesi..........
.
.
penceremin önünde dönüp duruyor gece kuşları
sert rüzgarlar haberliyor soğuk kışları
ne cehennem gözleri aklımdaydı ne de sırat kaşları
bir anda onu anımsatan şeylerle doldu bahçenin her köşesi....
.
.
kazıdığımız ağacın yaprakları uçuşuyor gökyüzünde,
renkli uçurtmalardı çocukluğumuzun tek neşesi
bir pamuk şekeriyle birlikte güller açardı yüzünde
masum bir öpücüktü,aşkımızın ölümsüz kaşesi.....
.
.
ayırdı bizi yıllar,kopardı yıkılası aşılmaz yollar,
mikrop girdi kanımıza,sardı ruhumuzu yalanla,r
eski papatya değil artık o,döküldü güller yanağından..
ne o hep aşk şarkıları söylüyor şimdi,
ne de sevda şiirleri dökülüyor benim dudağımdan.....
.
.
.........................................