ruhum ağlarken,ben susuyordum,
eller gülerken ben küsüyordum
beni yitirdim maske takıyordum
aşkı bitirdim nefret kusuyordum..
.
.
ne ümit vardı yeni bir aşka
zaman başkaydı,insanlar başka
bense şiirler söyleyip durdum
kimbilir kaçıncı yalan aşka...
.
perdeyi kapıyordum
güneş doğarken
hep seni anıyordum
ruhum ağlarken..

yien rol yapıyordum
sensiz yaşarken
hep güler gibiydim
ruhum ağlarken......
.
.
ruhum ağlarken ben kanıyordum
doğan güneşle ben yanıyordum
seni yitirdim ben de yitiyordum
ömrü bitirdim ölümm arıyordum.
.
.
ne gelen vardı ne giden yolda
benim ellerim boş,sen hangi kolda
kemanın telleri kopacak gibi
şiir de sabır da bil ki sonda....
.
.
dişimi sıkıyordum
yüreğim dağlarken
dokunsam yakıyordum
ruhum ağlarken.

ölümü görüyordum
güneş doğarken
kendimi gömüyordum
ruhum ağlarken............