İnsan
niye şaşar
Gam ve keder ile
sabır gözlerden sessizce akar


Hüzün limanı
ibretle susar, ıssız bir hicran
gönülde yanar, sinede sız başlar


Ümitler
suskun kalır,
hevesler buruklaşır, bahane
bulmak adına say etmek kime yakışır


Taat
maksadına ram olmalı
Umut heyecan yaşamasan,
sabıra kanmadan kanatlanmamalı


İzan
daralmadan,
gönül darılmadan edebin
hazzı ruhun insicamından okunmalı


Mesut olan
her kim varsa
gıptaı nazarla ve muhabbet-i hazla
iltifatan muaf tutulmamalı


Gönül
sevgiye muhtaçtır
Heves hardır, zan içinde ki
seraptır, akl-ıselimlik yakışandır


Bakir
duygular hevanın
mahsadına sunulmadan,
ülfeti ve fazileti anlaşılmalıdır


Temas
her bakımdan sınırı
aşmadan ve kalbi olmadan
bahaneler için asla zorlanmamalıdır


Hangi bağa girsen
Dağın mağrur nazarından
çekinsen, zelil olan nefese nazar etsen


Hak
ve hukuk
ruhuna seslenmeli,
ruhundan nükseden
ahdin hakkıyla yerine getirilmeli


Kaza
ve kader deyip,
kolay avuntuyla yetinmeden,
edebin ve ilmin inkişafıyla nezaret edilmeli


Yaşlı olan
nefes bizardır
Tedbir
konusunda hassasiyeti
sınırlıdır, hamiyete muhtaçtır


Yüksek
sesle seslenme,
edebin hasli ve nafiliğinden
vazgeçme, ona rahmet eden Haktır


Kimliksiz
ve kişiliksiz nefes
en fakirden ziyade gönlü kuraktır,
fırsat adına hala yarışmaktadır


Dilde destan olan nedir
En çok okunan kitap hangi
tazim için rafta saklanmaktadır


Maksadına
maruf olmayan
bir umut nasıl kalbi ferahlatır,
mizan haşyet ile canandır


Sevdası olmayan,
aşka yaban kalan bir nazar,
hak ve hakikati nasıl anlayacaktır,
hassas ruhun için elzem olan en tabii ihtiyaçtır




Mustafa CİLASUN