Hasret ne
münbit bir ihsandır
Kalbe inşirah kazandıran
tavdır, aklı terbiye eden makamdır



Gam
zafiyetle sancıdır,
keder nedensizlik kaygısıdır,
sevdası olan için yeis ardır



Kalp
vesvesenin değil,
eminliğin sayfasıdır, nefsi
telakkiler her bakımdan sızlatan dramdır



Kul
anladıkça niye emindir
Halin bendine
nüfus ettikçe hazzı muhabbet sıradadır



İşte o vakit
kuvvet dengesi aladır,
akleden ve ilimle halleşen için sürur edeptir



Az konuşan,
lüzumu dairesinde kalan,
hesabı içinde nefesi
müddetine adayan can-ı mizandır



Aşk
ne latif ikramdır, sırr-ı nazardır



Azim
ve niyetle bahtla buluşan,
nefsi talime sokan, umudu ıslatan hazdır



Ancak samimiyet
ve hassasiyetle birliktelik yaşayan
ve nefesi naif kılan, zarif bir ihsandır



Gönül
berrak olmalı,
dünyayı içinde yaşatmamalı, çelebi
misali inşirahla saya edeple dayanmalı



Vahted için
feda olan kim varsa



Varlığını
davasına hasretmiş bir kutlu
nazarsa ibreti terennüm etmeliyiz



İçimize
keder zerkeden ne varsa,
hamd ile tasfiye ederek
derinleşmenin hazzına erişmeliyiz



Şehit olan
ve şehadeti ruhuyla
yaşayan canlar için ittifak içinde
tasattuk ederek bedelleşmeliyiz



Toprağı aziz
kılan şehit kanıdır



Vatan uğruna
canını koyan şecaat ehli en
yakınımız ve hatta canımızdır



Bu uğurda
esir edilen,çilesiyle
demlenen, içimizi sabrıyla
titreten kardeşlerimiz iftiharımızdır



Bir zamanlar
dost iken, hamaset
ve tağuti tercihleriyle hainlik
eden zalimler,nefsi hesabımızdır



Devlet erbabı
bazen acze düşer



Sinsilik içinde
nüveleşen şer güçler
fırsatçılık adına süret-i adam kesilirler



Devlet-i aliyeyi
parçalayan densizler,
milleti dininden eden reziller,
iblise taş çıkartmışlardı



Sabır
ve niyaz kalbin sahibine
ve azim ve muhakeme nefsi
esaretten kurtulmak için bizlere düşüyor



Çileye boyun
eğmeyen yürekler



Namerde
paye vermeyen sevdalı kardeşler,
en büyük ibret-i nişanemizdir



Bir ulufe uğruna
kendinden geçen,
makam ve sıfat için kalbi ve
ruhi ülviyetinden geçen kimse



İbretle üzülmeliyiz,
yaşatmak için var olmalıyız, sabırla
dirilmek için tefrikadan uzaklaşmalıyız





Mustafa CİLASUN