Her vakit
düşünmüşümdür
Umut içinde nefeslenirken,
açan çiçeklerenazar ederken


Kederden
arileşip, sürurla
meşk etmenin hazzıma
erişirken,nasip hal,mdeyken


Yazman işterdim,
ümit içinde feryadımı naif
kalbinin derinliğine bırakmayı yeplerdim


Ve fakat
bin hüzünle vazgeçtim
Endişeler yakamı bırakmadı,
üzermiyim kaygısı ağır bastı


Kırılan
ümitlerimiiçimde sakladım,
her yadımla sana olan muhabbete kandım


Gün gelir
fırsat bulurun sandım
nefesin müddetine adandım,
içimden geleni anlatamadım


Onlarca beyaz
sayfayı karaladım
Derin bir ah çekerek
gözyaşlarımdan adeta deva aradım


Bilmem ki
ne yapmalıydım,
nasıl titrediğimi aşikar
kılıp sancıdan kurtulmalıydım


Halime
matlup olman, edebin
muvazenesiyle ruhumu okşaman,
sukun bırakan halden çıkman
En büyük bahtiyarlığım olurdu


Yazan gönül
nispeten durulurdu,
yanan hal kurtulurdu


Muhabbet
ve surur çok uzaktanda olsa
naciz kalbimle buluşur ve anlam katardı


Dinmeyen figanım,
ah eden vahım, hicran ile yol alan
yangınlığım şevke kanar ve açardı


Sahaflar
çarşısındayım
Ziyaret ettiğim raflar seni
anlatıyor bana, kitabın ahıyla


Ne kadar
çok dalardık,
sayfalarda kaybolur
ummanın sukunetiyle haz yaşardık


Sessiz rekabetimiz,
ümit içinde ki dirliğimiz, edebe
dair hassasiyetimiz naifliğinizden akardı


Her sualimde
nedense çekince vardı
Ehliyet ve liyakat hususunda
ki hassasiyetiniz her vakit aşikardı


Sevgiden
ve aşktan söz etmek,
hürmeti binaen ukteleşen
ahın firkatiytle kal etmek sırdı


Yaşamak adına
bu vadide hak ve hakikat
için iradeyi vakfetmek, ecir için direnmek ikramdı


Mustafa CİLASUN