Tanrı insanı yarattı, insan da sanat yapıtını. -Oscar Wilde |
|
||||||||||
|
“ Zaman aleyhimize olsa da Bilmediğimiz bir köyün Şiir yüzlü çocuklarına Kutu kutu çikolota dağıtmaya geç kalmadık sevgili “ Dündü. Dün. Sen yorgunluğunu yorarken yarı uyku halinde Ben kaya gibi sert acılarının kenarlıklarına Harf harf kendimi ilmekledim. Tek bir motifini es geçmeden. Geçmişinden tanıdık, Düşlerine yabancı bir kapıya vururken ayak ucunu Ben topuklu ayakkabılarının sesine sakladım İçimin tahta arabasıyla avutulan çocukluğunu. Ve adını teşhir etmediğin bir sokakta Kalabalık bedenini yüreğinin tenhalığına zorlarken Ben gözlerine binlerce şiirler bağışlıyordum Sana hayat dediğim rüzgarlı tepesinde. Yıldız yıldız akarken gecenin karanlığına Ben sesinin refakatliğine soyundum. Üryanlığımı yüreğimle kapadım. Günahı boynuma Senli acıların katline boyandım. Seni özlemekten hiçbir zaman feragat etmedim. Etmedim de hep seni içime akıttım. Damarlarımdan taşırdım. Hangi hücremde devşirme bir yeniçeri ayaklansa Hayat diye senin yüzünü sürdüm. Ben sana hayat dedikçe büyüdüm. Büyütükçe seni içimde büyüttüm. Koca bir şehirde Adından başka her yere yabancıyım. Kalabalıklar üzerime yürüse Senli yüreğimi sürerim ölümün üzerine. Tenimden bir teni koynuna bağışlayıp Yeşil reçeteli ilaç küpürlerin içine saklarım kendimi. Koca gövdemi ince yüreğine indirgeyip El yazması bir mektubun içinden Sana koşarım ben. Geceydi.. Biraz da sendi. İki yanı dağlarla örülü yüreğinin ortasına Bir şiir kurdum kafiyelerden ayıklanmış. Saçlarının gökyüzüne en yakın yerine Bir salıncak kurdum serbest şiirlerimin senli sesinden. Hayatının senli tenhalığına Adımın harflerinden bir kalabalık bıraktım. Acının en katıksız yerinde beni sancılarına bağışla diye. Biraz ben’dim Ama hep sen’dim. Hep senin’dim sevgili. Yolların uzaklığına bakıp bakıp Yorma kendini. Beni bensiz bir uzakta içine çekerken Sen gözlerimin ufkuna vur gözlerini. Yüreğinin yeşil bahçelerinden esinlendiğim Bir ayçiceği tarlasına döndür yüzünün aydınlığını. Parmak uçlarınından sarkıt gövdenin rengarenk balonlarını. Bir Cumartesi günü Bir kargo paketine sığdırılmış mavi bilyelerimi Eteklerinden sal yüreğimin senli bahçelerine. Bendeki “ adın” alabildiğine “ hayat”, Bendeki” hayat “ alabildiğine “ sen” olmuşken Sana kavuşmam bir ölüm sonrası gelsin sevgili. " Sustuğumuz harf miktarı konuşurken sevdayı, Yaşadığımız hayat kadar Gözlerine sakla beni sevgili." 13 Mart 2010 Mavi Bilyeli Adam İsmail Sarıgene
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © İsmail Sarıgene, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |