Tavukçu
mahallesindeyim...


Meskun
bir mıntıka
ve oldukça sakin bir sanduka


Sakinleri çok melul,
şaşkınlık içinde nazar ediyorlar


Çocuklar
her ne kadar oynasalarda,
vurgun var içlerinde


İç çekişleri,
merak halinde ki çekinceleri
dile gelmiyor nedense


Şehremin
denen yöneticiler kimbilir
hangi meşguliyetin derdinde


Mülki amir
illa nüfus sahibine mi
icabet edecek


Kapıda
karşılayıp, istek
ve temennileri
ajandasına kaydedecek


Bu fakir
ve düşkün nefeslerin halleriyle
kimler hakkıyla ilgilenecek


Solmaya
yüz tutan bıçkın
umutları yeniden yeşerip,
şevkle filizlenecek


Tütmeyen bacalar,
yanmayan ocaklar hangi
ihlasın endişesine girecek


Her taraf
adeta viran içinde


Kapılar
kırık dökük,
pencerelerin perdeleri delik deşik


Her evin
yanı olmuş birer çöplük,
zavallı çocukların suçu ne


Öksüz ve garip
olmak mı kabahatleri,
yoksa mahzunluk aşikar değil mi


İçimi titreten
bu hakikat karşısında,
servetin hesabını yapamayanlar kimdi


Güya her bir
tarafa aşevleri koymuşlar


Yağmurun
altında bekleyen
zavallı nisalar, öksüren çocuklar


Bir umut için
solgun halleriyle haber
bekleyen böylesi suskun yolcular


Köylerinden
iş için heveslenip, yolda
kalmış ibretli sancılar, ne sabırlılar


Ey edebin
rahlesinde ki nazarlar,
ne zaman garibin derdine derman olacaklar


Mustafa CİLASUN