1

bakır çalığı gün altında uyur gece
küf küf kokar ev, yatak...
bir mumun dikildiği sahan tepside
kanatları çırpınır su kuşlarının...

2

bilirim
sendedir dokunduğumda tutuşan aşklar
yalazlarında arınıp tavana vuran resimlerinden
gözlerin düşer sokak aralarıma
söner bütün ışıklar, mumlar...

yolunu şaşırır karanlık
gidip gidip bir duvara toslar...
havalanır gece kuşları...

3

tanın esnediği vakitlerde
dudakları kapanır şeftali çiçeğinin
içinde arı...

4

ovayı yırtan suyun
öpüşme sesidir
düştüğü yerde çıkardığı şırıltı...


5

sar beni
üşüyorum
o ılık rüzgar
yine başladı...