ben senin kapıya astığın gömleğinim hala
durmaksızın sen kokan ve seni bekleyen
ne yazık ki sen yoksun artık hiçbir eşikte
yakamdaki kir izine bakıp çekip giderken
o kir bana bıraktığın en büyük armağandı
bunu ne olur unutma bunu sakın unutma

tenekenin içi bile boş değildir ey sevgili
en azından bir çiçek barındırır içinde
seni ben yüreğimde her mevsim taşıdım
duygularımın kokusu sen oldun yıllarca
paslanmam ebediyen ey sevgili unutma

beynime saplanmış bir kurşun gibiydin
düşüncelerim şakağımdan akarken bile
seni düşündüğümü anlamadın mı yoksa
katil için önemli değildir bunları unutma
maktülün zekası, bilgisi, güzelliği, ruhu
can çekişip ölmesi mühimdir daima
senin için yaşamayı seçtim ölmem asla