Neyleyim şimdi baharı
Sinemde açmaya korkan hevesimle hicranı
Umut beslediğim meramı, halime geçit vermeyen zamanı
Suskunluğun katresinde manalaşan ahımı, sezgisiz ve inayetsiz bu aklı
Sesinde ve aziz nefesinde hasretini yudumladığım felahı vaktin sürurunda saklı


Ziyan olan bu halim
Efkârın sağanağında buğulanan hicranım
Kalbi inşirah diliyor, bahtına boyun büküyor, sabır istiyor
Bırakılan nefesin elemiyle, kederin kuşatan serinliğinde sessiz adımlıyor
Neylesin şevki, hissiyatın vuzuhunda ki sabahı, kul ölmez, hayvan aman istiyor


Ne av olmak, nede avcı
Kaderin gazasına olamam, şimdi yabancı
Ey gönlümde manalaşan kanaatin serveri hancı, aşkın sancı
Sevda hazanla akıyor yüreğime, kar beyazlığı sökün ediyor ahu melalime
Nereye nazar etsem, hasretin temaşasıyla seyredip ruhumla yüzleşsem hüzün ar


Neden halimde edep nar
Yanan yürekler için vuslat ne vakit açan bir bahar
Ram olduğum, hesabın haşyetiyle yorgunluğum dinecek mi
Kalbim deryalar misali dalgalarıyla yüzleşerek, ummana dökülecek mi
Yelkenin bakirliğinde sunduğum umutlar rüzgârın esiniyle abat olarak akacak mı


Ruhumun hicran damlası
Kelimelerin anlam zenginliğinde âleme yazılıyor
Solgun nefesim, takatsiz dizlerim ve fersiz gözlerim göçüyor
Şimdiki âlemden, baki olan muştunun vecdiyle merakım ah alıp gidiyor
Dilim söylüyor, zihnim çöküyor, mukadderatım her geçen gün sessizce dürülüyor


Vicdanım bakirliğini biliyor
Tevdi edilen her ne varsa, izzetiyle onur biliyor
Nağmelerin tınısı halimi vurdukça, ıssız sokaklar misali kalbim boşlukta
Hissettiğim ne kadar hicran varsa, nidamın vuzuhu için mısraların çığlığında
Kim ne kadar anlar, halimin fakirliğine hamiyetin feyziyle akarsa felaha ereceğim


Mustafa CİLASUN