Kimi zaman suskun kaldım
Sadece hasretin yudumuyla yol aldım, kalbime nazar edeni andım
Fecrin kuşatan vecdiyle nasıl ağladım,kalbimin sahibine adandım ve kandım
Yar dedikçe, figanım nüksettikçe,boynum çaresiz büküldükçe malik olana sığındım


Ne cezbeden halin esiriyim
Ne sevdayı karartan bir mananın hastasıyım,hangi dirilişin niyazındayım
İnşiraha muhtaç bir kalple nasıl vuslatı anayım,ecrin feyziyle aşkına ulaşayım
Nasıl bir aklın,nizama kadir olmayan nefsi hastalıkların ki sadrından kurtulayım


Arif ne söyler,aşkı tarif eder
Ruhunu yakmayan bir lahzadan nasıl söz eder, ar içinde kime iltica eyler
Mecnun niye boynunu büker, bir lokma ekmeği neyler, o aşk kalbine evet, yeter
Melülleşen hissiyat, çaresiz kalan nefs-i maslahat elhak ruhuna aşkın vecdini eker


Nasıl taklidin sulbunda yaşayayım
Ruhumu bahşedene, akıl ve irade verene, merak ettiren Hakka imanla varayım
İdrake ulaşmayan,hesabı gale almayan, lahzanın didarında yol almayanı anayım
Bahtın teslimiyetinde,nasibin telakkisinde, tercihin her cümlesinde aşksız kalayım


Çürümeye amade tenimi ne sanayım
Aldatmayı, insanlıktan çıkmayı, nefsin sefilliğinde solumayı nasıl bırakmalıyım
Benlik kafesinden, tekebbürün kepaze eden illetinden bu ahvalimle nasıl sığınayım
Utanmayı unutmuş, edebi ruhunda yaşatmayı anlamaış bir kalbi ben ne yapayım


Yar derken, kendimden geçerken
İrademden vazgeçmeyi yeğlerken,lafazan mı olayım,”ne derler”lemi” yol alayım
Hırsın nasıl bir hissiyatın tezahürüdür, asabiyetin neden halinde ki çaresizliğindir
Mütemadiyen yargıç olman, olur olmaz zan içinde bulunmanı ise nasıl anlayayım




Mustafa CİLASUN