|
Annem Olsaydı Elimden Tutardı (1 )
(Hişyar Arıkan) 29 Aralık 2009 |
1. Bölüm |
| |
 Metrodan indiğinde yağmur hâlâ yağıyordu. Şemsiyesini açtı ve küçük ama hızlı adımlarla yürümeye başladı. Eve kadar on dakikalık bir yürüme mesafesi vardı. |
|
|
Annem Olsaydı Elimden Tutardı (2)
(Hişyar Arıkan) 4 Ocak 2010 |
1. Bölüm |
| |
|
Taksim’de otobüsten indiklerinde saat yediye geliyordu. Nazan, saatine baktığında, annesinin onu en geç iki saat sonra evde beklediğini düşününce içinden korkuyla karışık bir ürperti geçirdi |
|
|
Annem Olsaydı Elimden Tutardı (3)
(Hişyar Arıkan) 11 Ocak 2010 |
1. Bölüm |
| |
| Bir yandan terlerini silerken, diğer yandan da sigaralarını yaktılar. Masadaki içkilerinden birer yudum aldıktan sonra Nazan, dudağının kıyısına yerleşmiş gülümseme ve gözlerinde, sevgiyle karışık bir ışıltıyla Arzu’ya baktı.
Arzu:
“Ne o kız, beni becerecekmişsin gibi bakıyorsun” dedi gülerek.
|
|
|
| İnsanların duygu dünyasında aşk ve acı olmasaydı edebiyat, sinema, müzik, tiyatro.. kendine bu kadar yol bulabilir miydi acaba? Kuşkusuz bulamazdı. Aşk ve acı insanı diğer varlıklardan ayıran en büyük özellik. En az özümsediğimiz ve varlığıyla bizi biz eden, yokluğuyla da bizi basit bir ayrıntıya dönüştüren o efsunlu duygular.
|
|
