|
Yalan Masallarımız
(Orhan GÖKÇE (Emanetçi)) 23 Ağustos 2007 |
Yüzleşme |
| |
 O kadar yalanmış ki masallarımız, geri dönmeye karar verdiğimizde, arkamızda bıraktığımız ayak izlerini bile bulamadık. Ne yürümeyi becerebildik geleceğe doğru, ne de geri dönmeyi adamakıllı. Meğer masalmış tüm yaşadıklarımız ve yalanmış tüm masallarımız. |
|
|
Birtek Ayışığı Gördü Bizi
(Orhan GÖKÇE (Emanetçi)) 5 Temmuz 2007 |
Erotik |
| |
 Ay ışığı altında yorgun gümüşi parlıyorduk. Tek şahidiydi ayışığı savunmasız, arsız çıplaklığımızın. Ara sıra tenimizi yalayarak geçen ve asla uzun süre yanımızda kalamayan utangaç rüzgârı saymazsak. |
|
|
Sonbahar
(Orhan GÖKÇE) 24 Haziran 2007 |
Yaşam |
| |
 Sessiz bir hışırtıydı sağır kulaklarımı okşayan,
Sapsarı sonbahar akşamında. |
|
|
emanetçi
Emanetçiyim ben, arkadaş;
Sevgililer yüreklerini emanet ederler bana.
Hep o günkü heyecanla çarpsın diye kalpleri...
Bana bırakırlar, minicik; ama, kocaman gönüllerini.
Emanetçiyim ben, arkadaş;
Çocuklar hayallerini emanet ederler bana.
Yıllar sonra da ümitleri olsun diye geleceğe dair...
Bana bırakırlar herşeylerini; oyuncakları da dahil.
Emanetçiyim ben, arkadaş;
İnsanlar sevinçlerini emanet ederler bana.
Birgün, ansızın, mutluluk çalsın diye kapılarını...
Bana bırakırlar gülümseyen yüzlerini.
Emanetçiyim ben, arkadaş;
Yalnızlar şiirlerini emanet ederler bana.
Hani olur ya, gelmezse diye bekledikleri...
Bana bırakırlar yaşanmış güzel günleri.
|
|
