|
Babama Mektuplar 2
(Deliormanlı) 16 Kasım 2005 |
Yüzleşme |
| |
 Mektuplar…Asla vazgeçemediğim bir anlatım biçimi. Zarfa koyup gönderilecek bir adres olmadan, babama yazıyorum , size belki de, ama herkesden önce kendime sanırım.. |
|
|
Babama Mektuplar 1
(Deliormanlı) 26 Şubat 2005 |
Yüzleşme |
| |
| Mektuplar…Asla vazgeçemediğim bir anlatım biçimi. Zarfa koyup gönderilecek bir adres olmadan, babama yazıyorum , size belki de, ama herkesden önce kendime sanırım.. |
|
|
Şehirde
(Deliormanlı) 24 Şubat 2005 |
Toplumcu |
| |
 Birseylerin değişmesi gerektiğine inatla inanarak....Insan sen ne muhtesemsin. |
|
|
GEÇERKEN UĞRADIM
Taşlar toplardım önceleri, geçtiğim yollardan, rengarenk taşlar; kimi hüzünlü çocukluk anılarıydı, kimi yalnızlığını paylaştığım sessiz insanlar, küçük dünyalarımın büyük sırları, dağları deviren gerçekler, insanı mutlu eden yalanlar , yaşamları toplardım…
Geleliberi yeryüzüne amansız bir ben varım telaşı sarmıştı yüreğimi.
Doğruyu bir ben bilirim havaları içinde bitmez tükenmez hata yapma iradesi..
Taşlar toplardım önceleri, hala da..Ah ne çok düştü o taşlar başıma, kanlar içinde kaldı yüzüm gözüm kaç kere..Çırılçıplak ruhum yara almaktan usanmadı bir kez bile..
Ben vazgeç diye yalvardıkça o yaralarını sevdi. Bakmayın siz onun huzuru severim demesine, inanmayın. Ben çoktan pes ettim bile…
Dağların tepesine heves etmiş ruhum bir kere. Ben yola getiremedim, sonunda kendi haline bıraktım onu, olduğu gibi kabul etmeye çalışıp taşları toplamaya devam ediyorum sessizce..
İz bırakma telaşımı dizginlemeye çalışmadan, geçerken bir yandan toplayıp bir yandan döküyorum taşlarımı .Başka da yapacak bir şeyim yok gibi görünüyor….
Deliormanlı
|
|
