|
GÜMÜŞ GÜLLERİN HİKAYESİ'Nİ DİNLER MİSİNİZ?
GÜMÜŞ GÜLLER
Beni artık silmişsin gönül defterinden,
Ne kalemin yazacak, ne dilin anacakmış.
Yırtıp atmışsın tüm resimlerimi, mektuplarımı,
İnanmam, inanamam be gülüm; yapamazsın.
Bilirim ki sen benimle varsın, benimle yaşarsın.
Ancak benimle güler gözlerinin içi, ne dersen de
Ateşin aşkımdır gönlümde, bakışlarım denizdir söndüren,
Ve seni sen yapan bana olan sevgindir, inkar etsen de.
Beni artık unutmuşsun!Kimdir o derrmişsin,
İnanmam!inanamam be gülüm unutmak kolay mı?
Kolay mı vazgeçmek, onca yaşadığımız mutluluklardan,
Bedenine değecek herbir el beni hatırlatmayacak mı?
Hatırlatmayacak mı dudaklarımı, kim öperse seni,
Kim bakarsa gözlerine beni görmeyecek misin sanıyorsun?
Gün batımlarında kime sarılacaksın?Yoksam ben.
Ben yoksam sen nasıl varolacaksın söyler misin?
Hani sen bensiz bir hiçtin, unuttun mu yoksa,
Yalanmıydı? Yalancı mıydın? Ya da...
Gümüş renkli güllerin hikayesi böyle mi bitiyordu?
|
|
