Merhaba günlük kardeş!
Bugün aslında en büyük günahların nasıl affedileceğini görüm.Aslında çok kolaymış.SEVGİYLE...
Belki biraz yanlış ama neden affetmeyelim sevdiğimiz insanları.Herkes hata yapmaz mı şu dünyada? Bizler aziz rolü oynamaktan ne vakit vazgeçeceğiz ki diğerlerini affedeceğiz?Ben bugün en büyük hataların birini affettim.Türevlerinin yalnızca birini tabii.İnsan konuşmadan halledemiyormuş içindekiyle hesabını.Kavgası bitmiyormuş tilkileriyle.Sırlar saklıyor ya insan kendine yapmamalı aslında.Bir bilen olmalı bir duyan.
Azıcık kendini acındırmak istemi aslında bu olay.Neden dökmez içini bir insan?Kendi başına mı halleder çok mu güçlüdür öyle görünmeye mi çalışır? Neden yalnızca zamanı geldiğine ve artık sır olmadığında ben bir süre idare edebildim demek için.Hadi dediniz ne oldu?Altın madalya mı taktılar içinize kapandınız diye yapmayın kapanmayın içinize.Dökün ne varsa içinizdeki nehirde taşkına,tayfuna neden olan ne varsa.İnanın her şey konuşmayı başarabildiğimizde çok daha farklı olacak.Çok daha mutlu huzurlu olacağız.
Bugünlük de bir müsibet bin nasihatten iyidir diyerek kapatayım seni.Sözüme kulak verin derim ben yine de.Görüşmek dileğiyle...