Ahmet Hamdi Tanpınarın, 20 Mart 1960ta Adalet Cimcoza kaygılar içinde yazmış olduğu bir mektubu var. Pariste o dönemde birden bahar geliyormuş Önce; kaygı söz konusu değil, yol boyu giderken, çiçek hali çıkıyor şairin karşısına. Divan edebiyatının şükûfenâmelerini ha­tırlıyor. Sonra, adlarını bilmediği otuz çiçek. Bu renk ve şekil şöleninden

Pek çok insan yaşam enerjilerinin büyük miktarını “ufak şeyleri dert ederek” harcadıkları için, yaşamın güzelliğini ve büyüsünü ıskalamaktadırlar.

Roberto Bolano, sürgün yazarlar üzerine bir denemesinde, insanoğlu cennetten kovulduğuna göre herkesin sürgün insanlar olduğunu dile getirip; sürgün yazarlar diye bir sınıflandırmanın anlamsızlığından dem vurmuştu.

Özgürlük için kanat çırpmayınca bir kuş
Rüzgar gökyüzüne uzatmaz elini

Bir insanı, yemini ve de sadakati üç durumda tanırsınız. Ya elindeki tüm güç ve konfor alanını alırsınız; tepkilerini izlersiniz. Ya eline sonsuz güç ve yetki verirsiniz. Ya da sadece onun kararlarına güvenir, onun karakterine ya da sözüne güvenirsiniz.

Bir gün özgürlüğü ve soru sormanın ne olduğunu anlayacak bir toplum hayal ediyorum. İskender Pala’nın kitabı sanki bana bu hayalim gerçek olacak ümidi veriyor.

"kast” kelimesi hindistan’da çok şey ifade ederken türkiye için pek bir şey ifade etmediğini başlangıç için düşünülebilirsiniz. ancak detaya girdikçe arada pek bir fark olmadığını göreceksiniz.

Yolcu bu yolda yürüyen yolcunun haykırışıdır. Bir anadan doğan yolcuların hikâyesidir bu. Dünyaya bakanların, insan olarak doğanlara öte dünyanın hatırlatıcısıdır.

Avrupa'nın 7 ülkesinde satılan haftalık SESVER GAZETESİ'nde yayınlamış bir makale...

Durmadan aydın sorumluluğundan dem vuruyoruz ya hani, külliyen yalan. Sorumluluk görevini, sorumsuzluk hakkını kullanmaya dönüştürmüş ikiyüzlüleriz hepimiz. Hep birlikte el ele verip kendi geleceğimize kıymışız biz.

İnsan yaşıyla değil, yaşadıklarıyla yok oluyor..

Mürekkebi kurumamış yazıları eleştirirken “dobra”lığın ardına gizlenerek “zorba” olan eleştirmenlere ithafen…

Zamanına sahip olmak yaşadığı dönem boyunca olacaklara karar verebilme, belirleyebilme gücüne ve iradesine sahip olmak mıdır?

Yapıtta Darwin’in yaptığı yolculukta nerelerde durduğu, neler yaptığı hakkında bilgiler var. Şunu belirtmeden geçemeyeceğim; Darwin hiç de doğa korumacı değilmiş.

Benim kelimelerim suya yazılmıştır..Nuh tufanı yeniden kapladığında yeryüzünü, hiç bir şey kalmayacak geriye..Hiç kalmayan aşklarımız, dostluklarımız, anılarımız ve merhametimiz gibi..

"Yaralar vardır hayatta,ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkten yiyen,kemiren yaralar.Kimseye anlatılamaz bu dertler,çünkü herkes bunlara nadir ve acayip şeyler gözüyle bakarlar.Çünkü henüz çaresi de,devası da yok bu dertlerin."

Bu tıpkı Emir karakterinin geçmişiyle yüzleşmeden gerçek huzuru elde edemeyeceğini bilmesi gibiydi. İnsanlar geçmişte onları üzen, hep huzursuz eden olayları unutmak isterler ama şu bir gerçek ki geçmişle yüzleşmek çoğu zaman insanı huzura erdirir. Rochester’ın Bertha Mason’u yıllarca gizlemesi, tıpkı Emir’in kendisi için canını dahi feda etmekten çekinmeyecek

yeniçıkan kitaplar

Adaşına seslenmiş Sabahattin Ali, su değirmenini anlatarak... Ve günümüz modeli aşkları betimlemiş devamında. Bir demiş, ikinci demiş, üçüncü, dördüncü ve devamı... Hikâyenin sonundan habersiz kafamızda tasarlamaya çalışıyoruz. Değirmenleri, sevgilileri, aşkı, köylüleri, köleleri...

Dört edebiyat ve şiir gönüllüsü bir araya gelerek bir tarih, kültür, sanat ve edebiyat dergisi çıkarmaya başladık. Dergi yolculuğumuzda el ele yürüdüğümüz dostlarımızdan biri Avukat Abdulhadi bay. Değerli bir şair olan dostmuz