Oysa Red Kit'e bakıp da, ona bir şey olmadı ya, bana da bir şey olmaz paket paket sigara içsem bile derseniz, bu seferde baltayı taşa vurursunuz. Hepinizin bildiği gibi kapalı yerlerde sigara içme yasağı da var artık uzun bir zamandır. Red Kit de çoğu kere açık hava da
Bilgiyi ve kültürü çok kırılgan ortamlarda tutuyoruz. İskenderiye Kütüphanesi'nin uğradığı yıkımı unutmamalı, ve katlanarak artan bir hızla oluşturmakta olduğumuz insanlık kültürünü yedeklemeliyiz. Bu yazı dizisinde bunun biraz ütopik ama oldukça mantıklı ve yapılabilir bir yolu anlatılacak.
Stefan Zweig, Rainer Maria Rilkenin ardından: tek avuntumuz, bizler onunla yaşadık, diyebilmek diye yazmıştı. Ben de onu taklitle: biricik avuntumuz, bu hissizleşmiş, derisi kalınlaşmış modern çağda, vicdanın Yazın sıcak karnında kendisuyukendineyeten Arizonalıbirkaktüs olmadığını söyleme cesareti gösteren bir şairle yaşadık, yaşıyoruz diyorum
Zamanı durduracağım o vakit! gidişlerin hepsini sileceğim lugatlardan, ayrılığa dair ne varsa topraklara
gömeceğim en derinlere! gülüşlerimi güvercin kanatlarına yükleyip uçuracağım iklimler ötesine.
Zaman su gibi akıyor gerçekten. Kapkaranlık hiç ışık görmemiş günahların perdelendiği bir gecenin biraz daha uzamasını dilemenin de hiçbir anlamı yok ki. Fakat aydınlık, er geç cürümümüzün perçeminin bir ucundan yakalayıp, yüzümüzü utanç kırmızısına boyayacak elbette
Dünü kurtarmak için günden, günü kurtarmak için yarından olma ... Atakan Korkmaz
Farz edin ki bu gece son..Bundan sonra yaşayacağınız geceler olsa da, bu gece son..Hani bazen kaçıp gitmek isteriz..Kimsenin bilmediği, kimsenin bizi tanımadığı bir yere.. Hatta kendimizi bile tanımayacağımızı umut ettiğimiz bir yere..
Kendi Fantastik Edebiyatımızı oluşturmanın eşiğine gelmiş bulunuyoruz. Bu elbette zorlu ama bir o kadar da zorunlu bir süreç.
Bu yazımın özeti, yeteri kadar geliştiremediğimiz demokrasimiz sorunlar yaratıyor. Ayrım yapılmadan bu sorunları yalnız Kürt halkı değil, hatta Kürt halkından daha çok bütün kesimler yaşıyor. Sivil toplum örgütlerinde, sosyal kurumlarda, bürokraside eskiden kalan ve bugün de kayıp annelerinden, faili meçhul cinayetlere kadar pek çok sorunlu aileler var.
İnsanlığın en büyük yaratısı olarak "dil"in, insanlık tarihindeki olumlu ve olumsuz cilveleri...
Yazımda da belirttiğim gibi Atatürk'ün eli çok güçlü değildi. Tek
parlili bir siyasi yapı, mümeyyizli, çift dereceli seçim,bugünkü
anlayışımıza göre bir lideri , siyasi yönde güçlü yapamazdı. Onun
önderliğinde kurulan Cumhuriyet, devrimler ve lider Atatürk,Türk
toplumu tarafından büyük kabul görüyordu.
Google bugüne sonbaharın ilk günü demiş ve sonbahar ekinoksunu doodle yapmış. Yapmışta beni de düşüncelere daldırdı. Bugün gece ve gündüz eşit olacakmış. Benim aklımda ise 21 Eylül kalmış gece ve gündüz eşit diye nedense! Bugünden sonra geceler uzayacak, artık aydınlık saatler azalıp karanlık saatler artacak. Sonbaharın ilk günüymüş
Korku salıyor yeni dünya düzeni!.. Karanlık almış başını gidiyor!.. Doğmadan ölüyor bebekler daha!.. Mavi - yeşil küremiz korkunç savaşlara gebe!.. Tüm şiddetiyle devam ediyor silahlanma yarışı!..
Al beni götür buralardan anne. Burada güneş bile soğuk. Dokun cümle ırmaklarıma. Avuçlarına dolsun kelimelerim. Belki anlarsın beni o zaman anne. İç yüreğimdeki korkuları. Bir su gibi akar hayatım. Suyum kendi içine akar anne. Akıt içine duygularımı. Belki yüreğine bir su gibi düşerim. Acılarımı hissedersin anne.
İZ edebiyatı bir mikrokozmos olarak varsayalım ve basit bir soruya cevap arayalım: Sitede kadın ismi kullanan kaç erkek yazar var sizce?
. Delicesine sevmek; kendinden çok sevmek ve sevgide sınır tanımamak… Gerçekten de böyle bir sevgiyle yaşamalı mı insan? Aşk için ölen sevgililer gibi mi olmalı? Fakat sevgilerin de bitimsiz olduğunu düşündüğümüzde göreceğiz ki kalbimiz başka sevgilere de açıktır.
Bastonsuz kör gibiyim ve her gün istemeden kuyruğuna basıyorum hayatın. Bu nedenle her gün tırmalıyor beni hayat. Yine de kör topal yaşamaya çalışıyorum. Bir kara kedi gibi ayaklarıma dolansa da hayat ve her gün onun kuyruğuna bassam da, yoluma devam ediyorum. Çünkü başka yolu yok yaşamanın. Ağacın kalın
Güneş içimizi ısıtırken Sibirya’nın soğuğunu işiten
güz mevsimini yaşarken gül devrini düşünen
Hazanın içinde sevgiyi hiç terk etmeyen,
Fetih günlerinde bile kin ve intikamını toprağın yedi kat altına gömebilen,
Sokakta titreyen bir köpeği gördüğünde içi titreyen
