En çok ellerim üşürken yoğunlaşır hatıran
Bardağım ile gözlerin gülümser buğu buğu
Sen de çay içerken naz ile ben yetimi ansan
Kalbimizin harmanı bertaraf eder soğuğu.


Ve ellerim üşümez yâdında saklarsan beni
İstirhamım beni düşünürken yak semaveri
Ziyanı yok esirgesen de sımsıcak buseni
Yâdında olursam bahar olur bana zemheri.


Gamzelerin iz bıraktı sinemde nakış nakış
Çayım öksüz ben yetimim elim hasret eline
Yazdığım her şiir sen kalemimde sana akış
Karşı koymak mümkün değil ey gül aşkın seline!


Gittiğin meçhul seferden dön gel beni buydurma
Sensiz çay tat vermiyor gamzen karışsın çayıma
Vuslatı geciktirmeye bahaneler uydurma.
Üşüyorum edası gül biraz kulak ver vay’ıma .
Ankara,19.05.2011 İ.K