Demde gönül sarayı sultanıdır Türk çayı.
Dinginlik denizinden esen büyülü meltem.
Bardağa indirmişler melekler dolunayı.
Dostluk vefa ıtırı buğusundaki sitem.


Ateşte açan güldür yılın dört mevsiminde.
Suyun nefesi ile arınmış gül siması.
Ayrı bir asalet var edasında iminde.
Davranışlara yansır zarafeti iması.


Bardağı özen ile tutar nazenin eller.
Buğusunda periler oynaşır bin bir nazla.
Leyla’nın saçlarında Mecnun’a çağrı teller.
Asude iklimlere yolculuk başlar hazla.


Anadolu sathında kaynar çaydanlıkta su.
Demliğin yüreğine bin özlem çöreklenir.
Sükunetle duran su ateşte olur asu.
Konuk teşrif ettikçe birkaç bardak eklenir.


İçtenliğin tasviri dalında erguvanlar.
Camın arılığında içimizin yansısı.
Dost dostun sitemini ağızsız dilsiz anlar.
İklimin güzelliği gönüllerdeki ısı.


Çayın aydınlığında billûrlaşır bakışlar.
Semaverin nefesi yükselir buğu buğu.
Hazzın yaydığı ıtır hep dudaklarda kışlar.
İpek iklime yüzer ince bellide kuğu.


Zarafet elçileri söz alır birer birer.
Dudaklarda tebessüm edep dairesinde.
Demlik ile semaver her an kol kola girer.
Bin hatıra gizlenir bu bestenin esinde.


Sonsuzluğa yol alır ünsiyet kervanları.
Geceler demlenirken demliğin sinesinde.
Yıkarız gaflet ile yadigar taş hanları.
Çaya övgü yazarız lütfettiği esinde.


Dem alırken demlikte dudaklar yarenlikte.
Buğulu hayallerin sudan yansıyan gizi.
Her kul nasibin alır mütevazı şenlikte.
Kervan önden gitse de şevkle süreriz izi.
Ankara,14.12.2011 İ.K