Giriftar oldu gönül gamzendeki ıtıra
Dilinden dökülen su yüreğime akarken
Seni işledi kalem gönülde her satıra
Bal rengi gözlerinle kayıtsızca bakarken.

Gamzeni gül kıskandı kan revan oldu bağrı
İçimde onmaz ağrı peltek s den düşen çığ.

Seni söyledi dem dem yudumladığım çaylar
Her katre ve her buğu sanki senden yadigâr
Sen yoksan kerpiç damdır allı pullu saraylar
Gittiğin günden beri diğer namım dilfigâr.

Kuruyan dudağıma nem oldu güllü adın
Sana ümitsiz çağrı peltek s den düşen çığ.

Bakır bir semaverin bağrındaki tufansın
Derdime ilaç gamzen yarama tuzdur nazın
Yudumladığım çayda buğulanan has ansın
Sebebi sensin beni buyduran som ayazın.

Üşüyorum sar beni süsü dilde niyazın
Dümdüz etti bu bağrı peltek s den düşen çığ…
Ankara,17.05.2011 İ.K