Gözlerim şehirde naçar
Ne bir gelincik çiçeği açar
Ne bir rüzgar eser ne bir kuş uçar
Ötmez oldu turaçlar
Hasret kaldık kara dut’un dallarına
Buğday başaklarını toplayamaz olduk
Kara toprakla oynayamaz olduk
Dört duvar arasına mahkum olduk
Tüter hasreti memleketin
Hasret kaldık köyümün yollarına
Kuzular melemez oldu
Ne dost ne hısım gelemez oldu
Görse göz yeni yetmeleri bilemez oldu
Benzimiz sarardı soldu
Hasret kaldık havasına suyuna
Çekerdik suyu kuyudan
Bardak bilmezdik içerdik kovadan
Gelmez idik dağdan ovadan
Şikayetimiz yoktu bazlamadan
Atam çocukluğunu bulamaz oldu