Sendin giden amansızca bir vakit de
Bense yaralı bir kuş gibi kanadı kırık
Paramparça dörde bölünmüş
Gökyüzü ağlarken halime
Senin vefasızlığın çöktü üstüne
Fırtınalar esti bilir misin sebepsiz
Kelimeler artık suskun
Adında yok gözlerim küskün
Bilmem kaç adı var çıktığım yokuşun
Durdu zaman durdu o gün
Durmayan tek sendin be gülüm
Durmayan ikinci şeyse o da ölüm
Soldu o gün yüzümde ki renk soldu
Ah sorma… suallerini kendine
Yenildik kuru inatların fendine
Yeni bir dünya kursan da kendine
Düşersin bir gün feleğin bendine
Etme bulma dünyası döner devran
Bir ecel teridir beni kavuran
Sam yeli gibi ölümlere savuran
İflah olur mu mazlumun günahını alan