ÇALINIR MI ŞARKISI AŞKLARIN HALA
İŞRETTE MECNUN, VİTRİNDE LEYLA

1
İlkin
seni sürdüm göğsüme
saat kırdım
gülümsedim
ve sade yüz bilerek Yusuf'u
çoğalttım aynaları
yetmedin
çoğalttım seni
"z"siz anlamlandırmaların görkemi kadınlar
yatak serip sevindiler
zaten
romanlardan sızmışlardı medya yüreğime
yani amorf yüzlerine ruj sürüp
sarkan yüreklerini gerdirerek
zorunlu Polyana
zorunlu sen oluyorlardı boyuna
yine de tutup hangisini öpsem
dudaklarıma bir eksik tad
bir artık hüzün bırakıyorlardı
seni değil...

2
Akrebin kıskacında saltanat süren ben
kıskacında saltanatın
akrepleştim.

Şehvetin ayrıntılarında belirginleşiyordu kadınlar
rahimlerinde katledilen çocuklarla güzelleşiyorlardı
yani boyuna dudak olmak öpülmek için
şeffaf
afilli bir silahtı
toplu kıyımlarında çocukların
ve ben
çıplak yanlarından esinlenerek
rahimleri mezar
yüzleri gülüzar anaların
romana zorluyordum yaşamı
öyle gizemli
öyle zarif
katlettim çocukları
ne varki gregor samsa’lar kaynıyordu şehir
bunun için kimse
hiç kimse
farketmedi beni
kıskacında saltanatın
akrep/leştim...

3
Sonra öğrendim
yüz değildi Yusuf
roman değildi yaşam
yoktun sen...