Üç yıl önce göçtü aramızdan…
Antep’in meşhur gülmece ustalarındandı…
Kendi kurguladığı bir harikalar dünyası vardı hikâyelerinde…

Absürtlüğün en uç sınırlarında gezen hikâyelerini dinleyerek büyüdük. Absürt bir mevzuyu, “günlük yaşamın sıradan bir olayı”ymış gibi sunabilmek ve dinleyenleri gözlerinden yaşlar gelecek kadar güldürmeyi becerebilmek bir ustalık emaresi değil midir?

Akşamları Çıksorut Mahallesi’ndeki kahvesine gelenlere bir bardak çay karşılığında anlattığı birbirinden uçuk kaçık maceraları dinleyen herkes, “bu kadar da olmaz Beton Ali ya!” diye tepki gösterir; ama yine de dilden dile aktarılmaya devam ederdi anlatıları…

Rivayet odur ki Süleyman Demirel’in kahveye gelip onu dinlemişliği, Turgut Özal’ın bazı konularda akıl danışmışlığı bile vardır…

“Alçılı ayakla çıktığı futbol maçı, Kızkalesi yüzme yarışı, Birecik Köprüsündeki siyasi kavga, Turgut Özal’la gittiği Çin gezisi, Süleyman Demirel’e verdiği borç para, Batur sahası kale direği yakma eylemi…”

Ve daha nice harika macera…

Aynı zamanda bir spor adamıdır Beton Ali… Antep’in ilk sayılabilecek mahalle kulüplerinden birisi olan “Çıksorut Demirspor”un kurucu başkanıdır. Kırmızı siyahlı formayı giymiş gibi anlattığı hikâyelere inanacak olursak Kamil Ocak’ın yeşil zemininde ki büyük ihtimalle onun zamanında toprak zemin vardı, top koşturmuş, takım kaptanlığı dahi yapmıştır.

Sözün özü; Cem Yılmaz, Ata Demirer, Yılmaz Erdoğan, Beyazıt Öztürk gibi talk show yıldızlarından önce tanıdık biz onu…

Hikayelerinin bütün anlamsız ve saçmalığına rağmen hem de bile bile güldük, güldük, güldük …

Dileriz Tanrı da seni güldürsün oralarda…

* * *

Bahçede gezerken tavşan deliğine düşen Alice, karşısında birçok kapı görür ve hikayenin meşhur tavşanıyla karşılaşıp muhabbete başlar :
(…)
Alice : Hangi kapıyı açmam gerek?
Tavşan : Nereye gitmek istiyorsun?
Alice : Bilmiyorum…
Tavşan : Nereye gideceğini bilmiyorsan, hangi kapıyı açtığının ne önemi var ki?..

http://betonaliharikalardiyarinda.blogspot.com