"her dem yeniden doğarız bizden kim usanası"...


söz biter.
dağılmış yapraklar saçlarının raksından çıkan armoni halinde dakikları kendine yaşam ederken,
söz biter.
ne kadar söylenmemiş sözcük saklarsa insan kendine,
o kadar hastalıklıdır şiirler.
ki şair kuruntu vadilerinde gezinse bile bazen de doğruları söyler.
şimdi ayetler arar kendine, bin nüzül aşk hasebiyle...
yapraklar ah yapraklar sararmış sarı sonbaharlar.
kayboluyor aksimiz aynaların fersah fersah karşısında.
ki insan ölebilmek için yaşar.
aksine yaşamak için doğar!..
sonra israfil suru üfler ve her şey aslına rücü eder.
söz biter.


mehmed asım
eylül 2010