Günahlar işlerken Tanrının gömleğinin yakasına,
Günahlar içinde boğulmamak için yıkıyordum,
Dün geceden kalma kirli çarşafları.
Sanki üzerindeki insan lekelerini,
Çıkarabilecekmişim gibi...


Baştan çıkıyordum seni görünce,
Baştan çıkıp,kalbime yerleşiyordum.
Mantığı dejenere edip,
Kalbimle düşünüyordum.


Seni seviyordum;
Kör kuyulara, görme yetisi kazandıracak kadar,
Sağır sultana, duymayı öğretecek kadar.
Ayrılığa, acı duymayı öğretecek kadar.



Benimdin,sahiplenmiştim seni çoktan.
Kalbimdeki tek benimdin.


Her şeye rağmen bırakıp gidecek olursan,
Tek celsede boşanır yaşlar gözümden.
Orta parmağımdaki sen kokulu yüzüğü çıkarıp,
Masaya bırakırken,ak sakallı dede asasıyla beni dürtmezse,
Son noktayı koyar solumdaki melek.





Berk Küm