Perdelerden açılan mai denizde savrulan bir kayık gibi,
Ürkek çaresizdi.
Hangi karaya vurur?
Hangi taşkınlar alır götürür?
Bilmezdi bilemezdi.
Acı, tadıldığından beri içlere.
Dokunuşlar hep ürperip geçti.
Esti, geçti.
Yaktı, geçti.

/ Çoğu zaman öldürdü de.

O mai denizde kaybolan kayık, bir inci tanesi bul gözler için
Olmadı, bul onu*
Bul gözleri, uzaklaştıkça bul.
Olmadı kaybol mai denizde.
Fırtınaların kopmadığı yerlerde bul adını.
Nefes alamassan şayet, dik gözleri toprağa,
Çare yok.

/ Ölümü getirir göz/ ler.

Düştü gönle bir tutam / ateş.
Öldü gecelerce o minik serçe.
Kondu gitti camına, günlerce.
Gün geldi kayboldu mai denizinde.
Acı; dendi şayet;

/ Aşk, dillerde.

Dedi; "Gelir mi beklenenler?"
Titreye titreye dolaştı gönlün sokaklarında.
Yine ona kaldı mai deniz.
Savruldu, gitti, o feryad-ı figanda.

/ Nefessizlik ense başında.


.. Çare/ siz acı.