Ah, Benim beynim ve bedenim..
Sen ne zaman,
Düşlerinden sıyrılıp, yaşam dediğin kısa öykünün,
Ölü topraklarına adım bastığında,
Bir kahkahana, bin bedel ödüyorsun.
Parca parca tükeniyor..
Düşlerine, onlarca.. yüzlerce.. binlerce özlem soluyorsun!
Başlıyor; kaleminden kağıtlarına dövünmeler.
Gerçeklerinden, düşlerine devinimler..

Ve,
Yüreğine..
Beynine..
Düşüncelerine..
Eyvah ki, eyvah dediğin..
Alerjik reaksiyonlar yapan-ölü ve sevimsiz gerçeklerini siyirip üzerinden.
Yine yine, yeniden,
Eyvallah dedigin..
Kendin, biçip kestiğin.. diktiğin..
Düşlerini giyiyorsun!..

E.Bulut