Deminde derlenir nice güzel hâl.
Gözleri buğulu rengi ise lâl.
Efsunlu sımsıcak bir içten masal.
O, demlik güzeli diğer namı çay.

Değince damağa damak burulur.
Semaver fokurdar demlik yorulur.
İnce belli bir endamla kurulur.
Ya demlik güzeli veya dolunay.

Mecliste cem eder cümle dostları.
Postnişinler çevirirler postları.
Muhabettir cana değil kastları.
Bir demlik güzeli namı diğer çay.

Yudumlarken onu kadir bilenler.
Can evinden kötülüğü silenler.
Yola gelir çıyanlarla yılanlar.
Başka ad yakışmaz meğer adı çay.

Has demini kor ateşte alanda.
Su perisi rengi suya salanda.
Gerçeğin kendisi değil yalan da.
Başka ad diyemem eğer adı çay.

Sızarken güzellik demlik özünden.
Sakınır içenler onu gözünden.
Has adam tutulur daim sözünden.
Çayın çay özünde her encamı çay.
Ankara,20.11.2009 İ.K