Ve Sonbahar…
Bir zaman geçmiş hayatımdan.
Kandiller sönmüş!
Zaten yaşanmıyor anılar…
Zaman-ı hüzün ki ;Ansızın bir dokunuş!
Albümlerde tarih olmuş eskimiş fotoğraflar.
Buz kesilmiş yüreklerde artık her sabah yeni bir soğukla başlar.
Ve birazda sen kokuyor buralar.
Ben artık üşüyorum…
Kıyıya vurmuş hayallerimin hüzün zamanını kokluyor yüreğim.
Vakt-i ömrü çoktan geçmiş hayatımın ve
Yaşanmışlıkların bir durak ötesindeyim.En çokta sensizim Sevgili…
Sana varmak değil semtinden geçmek idi muradım.
Bir lahza seninle nefes almak!
Sen Benim zamanımda saklıydın oysa.
Seninle başlardı hayat seninle biterdi.
Gözlerinde yağmur günleri.Ve BULUŞMALAR…
Sonbahar çoktan geldi.
Yapraklarından koptu mevsim.
Sen hala yoksun…
Bütün özlemlerinle,senin zamanın senin olsun!
Sevgin bende, hayat sende kalsın.
Çünkü sen zaten bende hayatsın…