Kış…
Soğuk, sessiz ve sensiz
Ne istanbulun ışıkları
Ne martıların vapurlara takılışı,
Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim.
Görmediğim hüzünler sende saklıydı…
Gölgeler gezinirdi o mavi düşlerinde.
Bende hüzünler saklıydı…
Hani kuş uçuşmaları vardı Beşiktaş sahilinde
Ve hani sararmış yaprakları bir hüzünle
Dökülürlerdi üstüme tıpkı beni örttüğün gibi
Ve ben ben olurdum tek bir sözünle…
Soğuk kaldırımlarda üşüyen sıcacık ellerin
Mehtabinda seyrederken düşlerin
Ben seni Beşiktaşta bir ağacın gölgesine sakladım…
Benim tek sessizligim sensin.
Ben seni kendime sakladım…

Sen ve tek bir düş
Mavi Düşler…
Ben soğuk bir kış mevsimi semtinden geçtim…