Ben bi zaman kaybıyım

Seninle, beni bırakıp, sen olmuşum, ama ben olan sana değil, bana bir merhabayı çok gördün, evet zaman kaybıyım, yapmam gerekenleri bıraktım elim de olmadan, sağlığım da gitti, hoş sevdim diyen elinden geleni yapar gelmeyeni de hesap yapmaz ama karşıdaki bunu hor görür. Ve senden bi cevap geldi onca yazılarımdan sonra hıh... Cevapsız mektuplara cevaben tek satır sen bi zaman kaybısın, afedersin kıymetli, severken sevilmeyelim ama insanız bari bi insanca sevseydin.
Ben bi zaman kaybıyım... Oysa elim de sihirli değnek olsa evinin olduğu sokağı süpürürdüm yada çabuk olsun diye ve beni görme diye bi kaç adam tutardım, gücüm olsa kendim yakın da oturup süpürürdüm ama her gün seni görmenin acısı ve sana zaman kaybı olmak zor. İşte kar yağdı zorlanmasın diye, karları da çekerdim. Çamuru, yağmuru, yollarını açmak isterdim..Ya trafik kalabalık yolu da açmak isterdim ha yan arabadaki kadın güzelse hoş sana trafik güzel gelir işte o zaman kaybı değildir. Taki seni sevene dek, sevdimi hele sende baktın ki seveceksin işte o zaman, zaman kaybı..E güzel de değilim ...Ben bi zaman kaybıyım. Değerler farklı olunca böyle...Ben bi zaman kaybıyım.........Malesef.Keşke baştan söyleseydin zaman kaybı olmadan sana ve benim zaman kaybım olmadan sen, madem böyle niye sevdirirsin ki kendini madem zaman kaybı olacam niye girdin zamanıma ve tüm zamanlarıma....


Elim de bir sihirli değnek olsa asla birinin beni sevmesini istemem hele ki sevdiğim birinin çünkü sevgi yürekten olur ne değnekle ne başka bir şeyle...Hala bu çağda bu kopukluk, nerde o eski zamane sevdaları, beyefendiliğin beyefendi olduğu, hanımefendiliğin hanımefendi...sevene de kibardılar....Sen bi zaman kaybısın demek hıh!
nuran becerikli